Empezar repasando:
Οἱ
ἄνθρωποι
φέρουσι
λίθους
Οἱ
πονηροὶ
τοὺς
φίλους
πολλάκις
κακὰ
ἔρδουσιν
Κρίνει
τοὺς
φίλους
ὁ
χρόνος
Ὁ
φρόνιμος
φεύγει
κακοὺς
φίλους
Τὸν
θάνατον
φεύγουσιν
οἱ
ἄνθρωποι
καὶ
τὸν
βίον
διώκουσιν.
Ὁ
διδάσκαλος
παιδεύει
τοὺς
φίλους
Οἱ
γεωργοὶ
καλοὺς
ἵππους
τρέφουσιν
Φίλιππος
λέγει
καλοὺς
λόγους
Οἱ
ἄνθρωποι
τοὺς
θεοὺς
θεραπεύουσιν
Ὁ
ἄνθρωπος
θνητός
ἐστιν,
οἱ
θεοὶ
ἀθάνατοι
Ὅδε ὁ βίος σκιᾶς πάροδός ἐστίν.
Ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ ἦν ἡ γῆ πεδίον.
Ταῦτα θαυμάζω ἐν τῷδε τῷ ἀνθρώπῳ
a) Uns homes son xustos, outros inxustos.
b) Eses filósofos coñecen o fermoso e o vergonzoso, o bo e o malo, o xusto e o inxusto.
Οὗτοι οἱ φιλόσοφοι γιγνώσκουσι τὸ καλόν τε καὶ τὸ αἰσχρόν, τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν, τὸ δίκαιον καὶ τὸ ἄδικον.
c) Os poetas din esa palabra (ese discurso).
Οἷ ποιηταὶ λέγουσι τοῦτον τὸν λόγον.
d) Uns din isto, outros iso.
Οἱ μὲν τόδε λέγουσιν, οἱ δὲ τοῦτο.
e) Temos esa opinión.
Ἔχομεν ταύτην τὴν γνώμην.
f) Delos é unha illa pequena.
Δῆλος μικρὰ νῆσος ἐστίν.
g) Iso é o querido para os deuses.
Τοῦτο τὸ φίλον τοῖς θεοῖς ἐστίν.
h) Gorxias é culpable de iso.
Γοργίας αἴτιος τούτων ἐστίν.
-Τῶν ἀνθρώπων οἱ μὲν κακοί, οἱ δὲ ἀγαθοί.
Explicar dobre acusativo:
1)
Τὴν εἰρήνην τοὺς Λακεδαιμονίους
αἰτοῦσιν οἱ ᾿Αθηναῖοι.
2) Ἡ εἰρήνη ποιήσει ἡμᾶς ἀρίστους.
3) Οὗτος ὁ ἄνθρωπος τὴν εἰρήνην θησαυρόν ἐνόμιζεν.
Ese home consideraba a paz un tesouro.4) Ὁ μὲν πόλεμος κακός, ἡ δ᾿ εἰρήνη καλή.
A guerra é mala, a paz fermosa.5) Ἐν τοῖς λόγοις τούτων τῶν ἀνθρώπων ἦν εἰρήνη.
Nas palabras deses homes había paz.6) ῾Ο πόλεμος αὐτοὺς πονηροὺς πεποίηκε.
A guerra telos convertido en malvados.7) Ἐν τῇ εἰρήνῃ οἱ ποιηταὶ τοὺς ἀνθρώπους τὴν ἀρητὴν ἐδίδασκον.
Na paz os poetas ensinaban a virtude aos homes.8) Οἱ μὲν τὴν εἰρήνην θέλουσιν, οἱ δὲ τὸν πόλεμον.
Uns queren a paz, outros a guerra.
9) Πόλεμος ποιεῖ τοὺς μὲν δούλους, τοὺς δὲ ἐλευθέρους
A guerra fai a uns escravos, a outros libres.
10) Ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οἱ Ἀθηναῖοι δημοκρατίαν ἀγαθὴν ἐνόμιζον.
Naquel tempo os atenienses consideraban boa a democracia.
2) Ἡ εἰρήνη ποιήσει ἡμᾶς ἀρίστους.
3) Οὗτος ὁ ἄνθρωπος τὴν εἰρήνην θησαυρόν ἐνόμιζεν.
Ese home consideraba a paz un tesouro.4) Ὁ μὲν πόλεμος κακός, ἡ δ᾿ εἰρήνη καλή.
A guerra é mala, a paz fermosa.5) Ἐν τοῖς λόγοις τούτων τῶν ἀνθρώπων ἦν εἰρήνη.
Nas palabras deses homes había paz.6) ῾Ο πόλεμος αὐτοὺς πονηροὺς πεποίηκε.
A guerra telos convertido en malvados.7) Ἐν τῇ εἰρήνῃ οἱ ποιηταὶ τοὺς ἀνθρώπους τὴν ἀρητὴν ἐδίδασκον.
Na paz os poetas ensinaban a virtude aos homes.8) Οἱ μὲν τὴν εἰρήνην θέλουσιν, οἱ δὲ τὸν πόλεμον.
Uns queren a paz, outros a guerra.
9) Πόλεμος ποιεῖ τοὺς μὲν δούλους, τοὺς δὲ ἐλευθέρους
A guerra fai a uns escravos, a outros libres.
10) Ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οἱ Ἀθηναῖοι δημοκρατίαν ἀγαθὴν ἐνόμιζον.
Naquel tempo os atenienses consideraban boa a democracia.
-A
guerra fai mala a vida dos cidadáns.
-Vós non queredes a guerra, senón a paz.
-Vós non queredes a guerra, senón a paz.
....................................
En clase
Repaso preposiciones:
Οἱ πολῖται ἐκ τῆς ἀγορᾶς εἰς τὰς οἰκίας βαίνουσιν.
Ἐν Ἀθήναις δημοκρατία ἐστίν.
Ἡ ὀργὴ πολλάκις ἀνθρώπους εἰς ἀδικίαν ἄγει.
Ἐν τῷ πολέμῳ κινδυνεύσω.
Ἐν τοῖς λόγοις τούτων τῶν ἀνθρώπων οὐκ ἦν φόβος.
Ἐν τῇ βουλῇ οἱ πολῖται ταῦτα βεβουλεύκασι.
Explicar pronomes persoais:
Οὐκ ἐγώ σε ἀποκτείνω, ἀλλ᾿ ὁ τῆς πόλεως νόμος.
Τὴν μὲν ἀλήθειαν ὑμῖν λέγω, ὑμεῖς δ᾿ ἐμοῦ οὐκ ἀκούετε.
O pronome αὐτός
Ἐγὼ αὐτός.
Ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ.
περὶ τῶν αὐτῶν ἔργων.
αὐτὸς ὁ Ἀριστείδης
τῆς αὐτῆς οἰκίας
ὁ θάνατος αὐτός.
περὶ τῶν αὐτῶν.
αὐτὸς λύω / αὐτὸς λύεις /αὐτὸς λύει / αὐτοὶ λύομεν / αὐτοὶ λύετε / αὐτοὶ λύουσιν
ὁ φίλος αὐτοῦ.
Θαυμάζομεν τὴν ἀνδρείαν τοῦ Λεωνίδου καὶ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ.
Λέγω περί Σωκράτου καὶ ἐπαινῶ αὐτόν.
Ἥδε ἡ ὁδὸς αὐτὴ ἄγει εἰς τὴν κώμην.
Πρωτεὺς οὐκ ἦν ἀεὶ ἐν τῇ αὐτῇ μορφῇ.
Explicar pronomes persoais:
Οὐκ ἐγώ σε ἀποκτείνω, ἀλλ᾿ ὁ τῆς πόλεως νόμος.
Τὴν μὲν ἀλήθειαν ὑμῖν λέγω, ὑμεῖς δ᾿ ἐμοῦ οὐκ ἀκούετε.
O pronome αὐτός
Ἐγὼ αὐτός.
Ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ.
περὶ τῶν αὐτῶν ἔργων.
αὐτὸς ὁ Ἀριστείδης
τῆς αὐτῆς οἰκίας
ὁ θάνατος αὐτός.
περὶ τῶν αὐτῶν.
αὐτὸς λύω / αὐτὸς λύεις /αὐτὸς λύει / αὐτοὶ λύομεν / αὐτοὶ λύετε / αὐτοὶ λύουσιν
ὁ φίλος αὐτοῦ.
Θαυμάζομεν τὴν ἀνδρείαν τοῦ Λεωνίδου καὶ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ.
Λέγω περί Σωκράτου καὶ ἐπαινῶ αὐτόν.
Ἥδε ἡ ὁδὸς αὐτὴ ἄγει εἰς τὴν κώμην.
Πρωτεὺς οὐκ ἦν ἀεὶ ἐν τῇ αὐτῇ μορφῇ.
Explicar infinitivo
No hay comentarios:
Publicar un comentario