Distingue
os usos dos “QUE” que aparecen nestas frases, unindo cada frase
cunha letra.
1-Non
sabía QUÉ facer. Sentíame allea cunha vida QUE era tan diferente.
2-Díxome
QUE non hai mal QUE por ben non veña.
3-E
entre eles estaba Atanís QUE falaba tanto, consciente de QUE era
inútil escribir novelas sabendo que a penas ninguén as lería.
4-Só
os QUE tiñan o corazón de pedra non comprendían QUE alguén a
amase.
5-Era
mais paista QUE o Papa.
6-Cando
chegou, estaba lendo a carta QUE me enviou.
a)
“QUE” relativo / “QUE” conxunción
b)
“QUE” comparativo
c)
“QUE” relativo / “QUE” conxunción
d)“QUE”
relativo
e)
“QUE” conxunción / “QUE” relativo
f)
“QUE” interrogativo indirecto / “QUE” relativo
Elixe
a forma correcta do relativo en cada unha das frases. Haz análisis sintáctico primero, buscando el verbo, el sujeto y el complemento más importante en cada una.
1.
Aquel
home, ao QUE considerabas xusto, é o meu irmán.
- ὅν
- ὅς
- ὅ
- ᾧ
2.
Aquel
mozo QUE falaba na ágora era un bo soldado.
- οὗ
- ὅς
- ὅν
- οἵ
3.
Non
esqueceréi xamáis o favor QUE me fixeches .
- ἥν
- ἥ
- ὅν
- ὅς
4.
Os
gregos crían en deuses QUE tiñan forma humana.
- οἷς
- οἵ
- oὕς
- ὅς
5.
O
neno QUE vimos o outro día na ágora é o meu sobriño.
- ᾧ
- ὅν
- ὅς
- οἵ
6.
Debemos
cumprir todo o QUE ordena a lei.
- ἅ
- ὅ
- ὅν
- ἅς
7.
O
soldado CUIO pai morreu onte foi o gañador do pentatlón nas últimas
olimpiadas.
- ὧν
- ᾧ
- ὅν
- οὗ
Analizar
y traducir las siguientes frases:
- Ὁ Ἀριστοτέλης, ὃς ἀγαθὸς φιλόσοφος ἦν, τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαίδευσεν.
- Ἃ κελεύει ὁ ἡγεμών, ταύτα ποιοῦμεν.
- Χρή, ὦ παῖδες, τὸ σῶμα μου ὑπὸ τῇ γῇ θάπτειν, ἣ τὰ μὲν καλά, τὰ δὲ ἀγαθὰ φύει τε καὶ τρέφει.
- Ἦν δέ ἐν τῇ στρατιᾷ Ξενοφῶν Ἀθηναῖος, ὃς οὔτε στρατηγὸς οὔτε λοχαγὸς οὔτε στρατιώτης ἦν.
- Σοφοί εἰσιν οἳ μανθάνειν θέλουσιν.
- Κῦρος ἔλεγε πρὸς αὐτοὺς τάδε· “Ἡ νίκη ἐστὶν ἐκείνου, ὃς ἔχει τὰ ὅπλα”
Nombres propios que aparecen en las frases: Aristóteles, Jenofonte y Ciro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario